fonto:
laNederlanda ĵurnaloVolkskrant
http://www.volkskrant.nl/opinie/laat-emotie-toe-in-debat-over-fort-europa~a4134390/
tradukis ĝin (el la Nederlanda en Esperanton) Toon Witkam
Permesu emocion en debato pri Fortikaĵo EÅropo
Volkskrant 3 septembro 2015
Fare de Lodewijk Pessers
Katastrofoj ekzistas proksimume laŠdu specoj. Unuflanke la ikonecaj katastrofoj: aviadilo kiu boras sin en ĉielskrapanton, atencoj en publika transporto, aŠmasakro al redaktistaro. Je la alia flanko estas la latentaj katastrofoj. Tiuj ne konsistas el unu sola drama okazaĵo, sed kutime el sinsekvo de pli malgrandaj faktoj.
Post teror-ago la socio estas ĉiufoje denove invitata deklari sin, prefere laÅ emocia maniero. Tio ĉiam kondukas al intensa reviviÄo de la publika debato. Latentaj katastrofoj havas alian efikon al ni. Kvankam la amplekso povas esti multajn fojojn pli granda, la debato estas nepre submetita al strikta disciplino. Kiu kulpiÄas pri emociaj esprimoj, senrajtigas sin mem. Kio restas estas la sterila, racia alproksimiÄo.
LaÅnombra alproksimiÄo
La respekto por la laÅnombra alproksimiÄo dominas nun la debaton pri ‘Fortikaĵo EÅropo’. La semajngazeto The Economist antaÅ nelonge kalkulis ke ni devas nun nepre bonvenigi la perboatajn rifuÄintojn. Pro la kreskanta griziÄado, EÅropo ja estas atendanta la enfluon de junaj, entreprenemaj homoj. Allasante tiujn migrantojn, ni faras servon al ni mem.
Grandaj partoj de la socio ne Åajnas esti konvinkitaj pri tio. Flanke de ekonomia gajno rolas evidente ankaÅ nemateriaj konsideroj – certe se la promesita prospero atingas nur parton de la loÄantaro.
Kaj almenaÅ same grava estas la demando ĉu tiuj ekonomiaj argumentoj ja fakte estas fidindaj. Ĉu estas vere tiel, ke EÅropo dum la venontaj jardekoj bezonos grandajn nombrojn da aldonaj laboristoj?
Pasintjare ministro Asscher[i] ankoraÅ avertis, ke en la estonto por multaj homoj ne plu estos pagata laboro, kaÅze de la rapide kreskanta ‘robotiÄo’. Sciencistoj ĉe la Universitato de Oxford eĉ antaÅdiras ke tiu procezo povos trafi la duonon de ĉiuj nuntempaj profesiaj grupoj, do ne nur la metiistojn.
AnkaÅ parto de la kontorevizoroj, juristoj kaj aliaj funkciuloj en la sektoro pri publikaj servoj devus, dum la venontaj jardekoj, ektimi pro sia laborposteno. Ne griziÄado tiam estos la plej granda defio, sed la demando kiel ni traktu la malkvietan malaltan kaj mezan klason, por kiu estas nesufiĉa laboro. La tezo ke ni urÄe bezonas enmigrint-laboristojn estas do multe pli spekulativa ol Äi eble aspektas.
Koncize dirite, kelkfoje tiaj procezoj estas tro kompleksaj por lasi sin kapti en racia analizo kun racia solvo. La spaco por emocio kaj intuicio kiun ni al la civitano malenvias (aŠeĉ trudas) ĉe neatenditaj, ikonecaj katastrofoj, tiun spacon ni do ankaŠdevus al li doni dum krizoj okazantaj en slow motion.
Se la sekvo de tio estas ke la EÅropanoj, pelataj de timego, tenos sian fortikaĵon fermitan, tiam estu tiel. Neniu ekonomikisto aÅ politikisto povas ĉimomente kalkuli ke tiu timo montriÄos malprava.
Lodewijk Pessers estas ligita al la Universitato de Amsterdam kaj laboras kiel advokato.
[i] Asscher = la nuna Nederlanda vicĉefministro kaj Ministro de Sociaj Aferoj kaj Laborebleco. Vidu ankaŠla artikolojn 17 ("Robotoj kreskigos socian malegalecon") kaj 19 ("Bonvenigu tiujn robotojn !") de ĉi-tiu retejo.