Nederlandlingvaj   ĵurnal-artikoloj

tradukitaj en Esperanton
fare de Toon Witkam


fonto:
laNederlanda ĵurnaloVolkskrant
https://www.volkskrant.nl/buitenland/-een-nieuw-begin-voor-europa-de-titel-van-de-europa-paragraaf-was-voor-sommige-eu-staten-even-slikken~a4556784/
tradukis ĝin (el la Nederlanda en Esperanton) Toon Witkam

‘Nova Komenco por Eŭropo’

Nun kiam Germanio ordigas la proprajn aferojn, la rigardo iras de Berlino al la EU: la ambicio revenis.

Volkskrant 13 januaro 2018

 

Fare de  Arie Elshout

 

'Nova Komenco por Eŭropo'. Jen la krio kiu resonis vendrede frumatene en Berlino, kiam la Germana kanceliero Angela Merkel kaj social-demokrato Martin Schulz prezentis sian planon por nova Granda Koalicio. Por iuj EU-ŝtatoj estis verŝajne ektimado kiam ili tuj post la vekiĝo aŭdis, kio la titolo de la Eŭropo-paragrafo estis. Tiom multe da pretendo en tiom malmultaj vortoj. Ĉu tio ne estas peti por malfacilecoj?

La Germanaj kristan- kaj social-demokratoj volas, kune kun la Franca prezidento Emmanuel Macron, eklabori pri plifortigado de la eŭro-zono. Tiu travivis ekde 2009 pro Grekio serion da urĝaj kriz-situacioj, kiuj nur povis esti deturnataj per multa politika trapezo-laboro. Necesas strukturaj reformoj por "esti pli bone rezistkapabla kontraŭ la krizoj en la mondo", legeblas en la provizora koalicio-interkonsento kiun la partioj antaŭ marto volas pli detale esti ellaborintaj.

La CDU[i]/CSU[ii] kaj SPD[iii] estas por starigado de investa fonduso kaj por vastigado de la Eŭropa Meĥanismo de Stabileco (EMS) ĝis Eŭropa Mona Fonduso (EMF). Ĉi tio devas la eŭro-zonon daŭre stabiligi kaj fari ĝin malpli krizema. Per la du planoj Merkel finfine unuafoje donas konkretan respondon pri la ambicia Eŭropo-programo kiun Macron pasintan septembron klarigis. Ĉi tiu do parolis pri "bona novaĵo de la alia flanko de la Rejno".

Sed li akiras ne ĉion, kion li deziras. Li ankaŭ rekomendas ke la eŭro-zono ekhavos propran ministron de Financoj, buĝeton kaj parlamenton. Tiuj proponoj estas ne en la koalicio-projekto de Merkel kaj Schulz. Ĉi tio okazas ĉar la Germanaj impostpagantoj malkonfidas la Francajn planojn kiel malsinceran provon ekirigi transdonon de kapitalo, de la riĉa nordo al la malfortaj eŭro-landoj en la sudo. Tiu timo pri nobligita poŝ-ŝtelist-operacio ankaŭ vivas en Nederlando kaj aliaj membroŝtatoj.

Akra pri tio estis, ĉe la Eŭropa pinto en decembro, la Nederlanda ĉefministro Rutte. Se eŭro-landoj estas malfortaj, ili mem devas fari ion pri tio, finfine efektivigante la ekonomiajn reformojn kiuj jam estis interkonsentitaj dum la pintkunveno de Maastricht en 1991. La planoj por investa fonduso kaj EMF estas por Nederlando ne la plej grandaj ŝtonoj de falpuŝiĝo.

Merkel kaj Schulz emfazis, ke EÅ­ropo devas iri pluen kaj preni sian sorton pli en la propran manon, konsidere la okazaĵojn sub Trump en Usono, la ekprosperon de Ĉinio, kaj la minacon de Rusio. Kaj renovigo de la EU povas nur sukcesi ‘se Germanio kaj Francio kunlaboras plenforte’.

 

La akso-Berlino-Parizo

Ĝi estas la renesanco de Germana-Franca kunlaborado, kiu jam pasintjare komencis akiri staturon. Inter aliaj ĉe la lanĉado de kio povus iĝi serioza defenda piliero sub la nomo Pesco[iv]. Ĝi rememorigas pri antaŭaj tempoj en kiuj la Franca-Germana motoro plenumis nemalhaveblan pioniran rolon. Sed tio estis en tempo kun signife malpli membroŝtatoj. Nun la EU enhavas 28 landojn. La ludo fariĝis pli kompleksa.

Precipe Schulz estas ne impresata pri tio. La iama prezidanto de la EÅ­ropa Parlamento alcelas iun "Unuiĝintaj Nacioj de EÅ­ropo", kaj ĉiu kiu tion ne volas, povas forlasi la EU-on. Ne mirigus ke la slogano 'Nova Komenco por EÅ­ropo' devenas de li. Eble tio indignigis kelkajn landojn kiam ili aÅ­dis aÅ­ legis ĝin. Ho! en Berlino nova komenco por EÅ­ropo estas dekretata  –  ĉu ni ankaÅ­ havas ankoraÅ­ ion por diri pri tio?

Merkel malpli uzas grandajn vortojn, kaj staras plie en la postmilita Germana tradicio por provi respekti la interesojn de la pli malgrandaj membroŝtatoj. Ŝiaj pliaj intertraktadoj kun Schulz estos pro tio daŭre interesaj, same kiel ankaŭ tiuj kun Macron kaj aliaj gvidantoj kiel ĉefministro Rutte de Nederlando.

"Jen kion politiko povas fari." Dum la prezento de la projekto de ebla koalicio inter la CDU, CSU kaj SPD, tio estis la plej okulfrapa deklaro. Post la plej longa kaj plej peniga Germana kabinetformado ekde 1949, la Germanoj solvis la problemon, tiel aspektas: preskaŭ Nederlanda poldero-kompromiso. Sed kiom stabila estas tiu ĉi konstruo?


Post la Germanaj elektoj, superregis ne senpezigo en la EÅ­ropaj ĉefurboj  – neniu dubis pri la venko de Merkel –  sed ja ĝojo ke ŝi restas federacia kanceliero. 'Angela' estas por ŝiaj EÅ­ropaj kolegoj la nestoro de la EU-pintoj, la stabila potencfaktoro. Por la estonto de la EU, estas kion la nova Franca prezidento Macron transdonas tamen pli grava ol la kvara elekto-venko de Merkel.

La unuaj formadoprovoj en Berlino disvolviĝis viskoze. Angela Merkel (CDU) devis ne nur provi kunigi la diverĝajn ideojn de Verduloj kaj FDP[v], ŝi ankaŭ luktis kun la dekstraj rezistadantoj de la Bavara CSU.

Post la malsukcesa Jamajko-eksperimento, aferoj ree iris "normale" inter la CDU kaj SPD, la du perdantoj de la Germanaj elektoj. Tamen, la SPD-gvidanto Schulz devas atenti pri rezisto en sia propra partio.

Kio ŝajnis esti nepensebla, tamen okazis. Martin Schulz (SPD) alŝoviĝis ĉe Angela Merkel (CDU), por atingi la Grandan Koalicion. Ne estis simpla: ambaŭ politikistoj povas perdi multe.

 

 

 

[i] CDU = Kristan-Demokrata Unio de Germanio (al kiu Merkel apartenas)

[ii] CSU = Kristan-Sociala Unio (konservativa partio en la germana federacia lando Bavario)

[iii] SPD = Socialdemokratia Partio de Germanio (granda socialista politika partio)

[iv] Pesco = subaro de EU-membroŝtatoj kiuj rajtigus por siaj armetrupoj establi
      permanentan  strukturitan kunlaboron;   vidu ankaÅ­:

      https://epo.wikitrans.net/Military_of_the_European_Union

[v] FDP = Liberala Demokrata Partio en Germanio

 

 

 

 

Ĉiuj artikoloj   |  




©novembro 2024 Toon Witkam | Powered by RosyGrass