fonto:
laNederlanda ĵurnaloNRC
http://www.nrc.nl/handelsblad/van/2015/augustus/29/mensonterende-toestand-van-vluchtelingen-is-onacc-1527270
tradukis ĝin (el la Nederlanda en Esperanton) Toon Witkam
Senhonoriga kondiĉo de rifuÄintoj estas neakceptebla
NRC 29 aÅgusto 2015
Redaktora kolumno
LaÅ la nombro, la rifuÄintoj kiuj venas al la landoj de EU (EÅropa Unio) ne Åajnas esti nevenkebla problemo. Eĉ pli miriga: enmigrado povas esti parto de la solvo por griziÄanta EÅropo. La EU havas 508 milionojn da loÄantoj. Komparu tion kun la nombro de azilpetantoj kiuj en 2014 serĉis rifuÄon en la membroÅtatoj: 562.000. Iom pli ol unu promilo. Kaj ili restos certe ne ĉiuj.
En kelkaj landoj (Bulgario, la Baltaj Åtatoj, Hungario, Portugalio, Rumanio) malkreskas la loÄantar-cifero; aliloke estas onidire stabiliÄo aÅ maksimume leÄera kresko. EU-larÄe ekzistas la fenomeno de griziÄo, kaj pleje en Germanio, Italio kaj Svedio. Surbaze de la nun konata demografia tendenco, la naskiÄnombro en EU inter 2010 kaj 2050 malkreskos de 78 milionoj en 2010 al 66 milionoj en 2050. Dum tiuj jardekoj, la nombro de laborantoj falos de 239 al 188 milionoj. EÅropo bezonas freÅan sangon por ekonomie resti la prospera kontinento kiu Äi nun grosso modo estas.
Al tio do ankaÅ rifuÄintoj povas kontribui, kiel ajn nebonvenaj ili ĉi-momente Åajnas esti. La dramaj scenoj surmare kaj ĉe lim-transirejoj indikas problemaron kiu evidente estas konsiderata kiel neregebla. Pensu pri la 71 rifuÄintoj kiuj sufokiÄis en kamiono kiu ĵaÅde (27 aÅgusto) en AÅstrio estis trovata; aÅ pri la boat-rifuÄintoj el kiuj ankaŠĉi-semajne multaj perdis la vivon. AnkoraÅ iom da ciferoj por la Äusta kohero: fine de la pasinta jaro tutmonde preskaÅ 60 milionoj da homoj estis fuÄantaj. Nur malgranda parto de ili alvenas en EÅropo.
Praktike parolante, la rifuÄint-problemo estas materie, kvankam malfacile, solvebla. Ne signifas ke por tio ekzistas ankaÅ publika subteno, malgraÅ la humanecaj dramoj. Kun tiu problemo baraktas naciaj registaroj, kaj do ankaÅ la EU ne sukcesas starigi koheran rifuÄintpolitikon. Ne por nenio la Germana federacia kanceliero Angela Merkel nomis la rifuÄintproblemaron pli granda problemo ol la Greka krizo pri kiu EÅropo tiel estis - kaj ankoraÅ estas - okupata. Reciproka solidareco estas en la EU apenaÅ trovebla, kiel ĉi-somere venis en la lumo, kiam la EÅropa Komisiono surbaze de libervolo klopodis atingi iun partigon de la amaso de 40.000 rifuÄintoj alteriÄintaj en Italio kaj Grekio, ĉe la eksteraj limoj de EU.
Merkel, apogita de la Franca Prezidento Hollande, pledis por pli honesta distribuo de rifuÄintoj inter la membroÅtatoj. Kaj ili pravas, jam tempo estas ke la Unio ankaÅ tiurilate montras sin unio. Tio postulas politikistojn kiuj kuraÄas rakonti al siaj balotantoj ke ne ĉesos la rifuÄint-torentoj. Eĉ se ties akcepto kun asisto estos pli direktata al la regiono, por kio la Nederlanda registaro nun asignis pli da mono. Necesas ankaÅ politikistoj kiuj rezistas kontraÅ minacoj ĉe azilpetant-centroj, kontraÅ elmontroj de ksenofobio. Sed kiuj ankaÅ havas sentemajn okulojn por la komprenebla timo kiu ekzistas inter aÅtoÄ¥tonaj loÄantoj, la timo ke ili suferos pro la veno de tiom da novaj eksterlandanoj. Timo kiu foje estas prava, kaj ofte senbaza.
Korespondanto Gert-van-Langendonck pasintsomere por tiu ĉi ĵurnalo sekvis la spuron de grupo da Siriaj rifuÄintoj al EÅropo. Li poste konkludis, ke la EU per sia aktuala politiko fakte rekompencas la kriminalan konduton de homkontrabandistoj. Kaj tiel ankaÅ kaÅzas la senhonorigajn scenojn kiuj okazas ĉe Äiaj landlimoj. Tio estas ne akceptebla.